APS-therapie (deel 2)
APS-therapie werkt uit in : minder pijn, meer energie en versneld herstel.
Het lichaam wordt zelf aangezet om te werken in plaats van dat er middelen van buiten af toegevoegd worden om symptomen te bestrijden. Persoonlijk vind ik het geweldig dat dat gebeurt omdat ik geloof dat ons lichaam zo gemaakt is, dat het
in feite zelf datwat niet goed gaat moet kunnen bestrijden.
Helaas werkt dat lang niet altijd zo.
Door allerlei oorzaken is dat lamgelegd.
Ik denk niet dat met deze therapie ineens alles opgelost is maar ik geloof wel dat het een goede stap in de richting is.
Medicatie is fantastisch als je het nodig hebt en je kunt er dan ook enorm dankbaar voor zijn dat het er is.
Ik moet er bijvoorbeeld niet aan denken dat er geen pijnstillers zouden zijn.
Zelf slik ik ook middelen voor mijn hart en voor mijn bloeddruk.
Het is soms gewoon heel hard nodig.
Als ik denk aan Alje die al 12,5 jaar een middel slikt tegen chronische myeloide leukemie en dat de levensverwachting, wanneer hij
deze niet zou hebben, hooguit 3 jaar zou zijn.
En insuline.
Er valt veel over te zeggen.
Waar je i.p.v. onnatuurlijke middelen kunt overstappen op een meer natuurlijke gezondere methode, is dat al winst.
Medicijnen hebben vaak allerlei bijwerkingen die soms erger zijn dan de kwaal. Of bijwerkingen worden bestreden met weer andere middelen
waardoor je in een vicieuze cirkel terecht komt. Het komt ook voor dat een bijwerking niet als zodanig herkend wordt en als een symptoom
vaneen ziekte gezien wordt .
Medicatie kan averechts werken op het zelfgenezend vermogen van het lichaam.
We zijn zo ver weg geraakt van hoe onze Schepper het gemaakt en bedoeld heeft.
Daarom sprak deze methode me zo aan.
APS kent vele toepassingen.
Over het algemeen kun je stellen dat het het volgende uitwerkt:
* Bestrijdt pijn
* Bevordert en versnelt het herstel van het lichaam, na ziekte, operaties, blessures, ontstekingen enz.
* Geeft duidelijk veel meer energie.
Deze therapie wordt op dit moment wereldwijd met veel resultaat toegepast in klinieken, therapie praktijken en ziekenhuizen.
In Nederland zijn twee ziekenhuizen die dit toepassen.
Zoals ik gisteren vermelde is deze vorm van zenuwstimulatie/micro electro therapie uitgevonden in de jaren 90 en wordt nog steeds
verder ontwikkeld, verfijnd en verbeterd .
—————————————————
Hieronder een stukje uit een interview met prof. Christiaan Barnard (zie ook het eerste deel over APS-therapie) :
“ Na het bekijken van experimentele studies en klinische bevindingen ben ik begonnen met een nieuwe methode van pijnbestrijding genoemd Actie Potentiaal Simulatie, afgekort APS Therapy. Het werkt door het sturen van een kleine elektrische stroom in het getroffen gebied om de pijn te verlichten. De eerste keer dat ik het probeerde voelde ik al verlichting na slechts 16 minuten. Nu houd ik het apparaat in mijn kast en gebruik het drie keer per week op precies op de pijnlijke gewrichten en op mijn rug voor het stimuleren van de neuro-hormonen, de natuurlijke opiaten die door het lichaam zelf uitgescheiden worden om pijn te bestrijden. Waar ik voorheen dagelijks ontstekingsremmers slikte gebruik ik nu een dosis per 3 dagen. Aangezien zoveel pijn kracht aan je lichaam onttrekt kun je met minder pijn al snel ook je mobiliteit verbeteren.”
———————————-
Wetenschappelijk onderzoek
Wetenschappelijk en klinisch onderzoek heeft aangetoond dat de APS biochemische reacties veroorzaakt op het niveau van de cel.
Er komen (lichaamseigen) stoffen vrij die een pijnstillend, ontstekingsremmend en helend effect hebben in de behandelde lichaamsweefsels. Het zelfgenezend vermogen van het lichaam wordt aangesproken.
Onderzoek, onder meer van Prof. D.H. Van Papendorp (Universiteit van Pretoria) toonde aan dat APS-therapie een duidelijk effect heeft op
endogene opioïden (1) en op extracellulair ATP (2).
Wellicht denk je: wat is dat nou weer?
1) Endogene opioiden
Eenvoudig gezegd heb je endogene opioiden en exogene opioiden (opiaten).
Exogene opioden zijn bijvoorbeeld morfine, cocaïne en heroïne, middelen die wel pijnstillend werken maar meteen ook het immuunsysteem aantasten. Mensen die die middelen een tijd of langdurig gebruiken zijn gevoelig voor allerlei virusinfecties, zoals Epstein-Bar-virus, hepatitis B-virus e n humaan immuundeficientie virus (HIV). Bovendien kunnen ze verslavend zijn.
* Endogene opioiden zijn daarentegen lichaamseigen stoffen die het immuunsysteem juist versterken en tegelijkertijdeen pijnstillend effect hebben.
* Endorfine welke als natuurlijke pijnstiller werkt en positieve gevoelens veroorzaakt.
* Enkefaline Dit is een morfineachtige stof die pijndrempelverhogend en ontstekingsremmend werkt en tegelijk voor een
sterkere doorbloeding van zuurstofarm weefsel zorgt.
* Dynorfine, werkt als regulator van pijnprikkels.
* Endomorfine werkt eveneens als lichaamseigen pijnstiller.
2) Extracellulair ATP
ATP (adenosine trifosfaat) is één van de belangrijkste energiebronnen voor veel van de stofwisselingsprocessen in ons lichaam.
We hebben enorm veel ATP nodig.
Een mens van 70 kilogram verbruikt ongeveer 65 kilogram ATP per dag, terwijl de hoeveelheid ATP/ADP op één moment zo'n 50 gram bedraagt.
In de cel moet dus voortdurend ATP gevormd worden. ATP speelt, als schakel, een grote rol bij botgroei en weefsel groei.
ATP wordt vervolgens omgezet in adenosine, wat ook weer een (natuurlijke) pijnstillende stof is.
Je begrijpt waarschijnlijk wel, als je dit allemaal leest, dat het me enthousiast maakt dat het lichaam door APS wordt aangezet om deze stoffen te activeren en het effect wat dat heeft. Zonder schadelijke neveneffecten.
Nog lang niet alle wetenschappelijke onderzoeken zijn afgerond, maar verwacht wordt dat het nog meer blijkt uit te werken dan dat we tot nu toe weten. Hoe geweldig zou het zijn als heel veel mensen hier profijt van zouden hebben!
—————————-❤————————-