Zeggen “ ... en toch hou ik van je!”

 

Een goed bedoelde opmerking in de opvoeding vooral van ouders die onvoorwaardelijke liefde willen overbrengen is zeggen tegen je kind, dat in zijn of haar boosheid er van alles uit gooit, “ en toch hou ik van je!”

 

(Dit stukje is trouwens ook van toepassing op partners die dit tegen elkaar kunnen zeggen.)

Was je wel eens verbaasd dat hij/zij nog bozer werd? 

Het klinkt namelijk als heel liefdevol en zal ook zeker uit een liefdevol hart komen maar het helpt hem/ haar beslist niet met het uiten van de emoties.  Integendeel!

 

Het gaat voorbij aan de gevoelens van je kind. Er is geen ruimte voor. Het creëert ongelijkheid. 

Hij/ zij wordt in een aparte positie gezet, als onhebbelijk kind met een eindeloos liefdevolle, geduldige ouder.

 

Wat dan wel?

“ ik zie dat je heel erg boos bent..”  is een goede start. 

Je zoon of dochter zal het misschien niet meteen laten merken, maar voelt erkenning voor zijn/ haar gevoel. 

Dan creëer je de mogelijkheid tot echt contact. 

Geef dan ook ruimte om te mogen vertellen en ga vooral niet in de verdediging.

 

Wie onvoorwaardelijke liefde wil overbrengen doet dat vooral door de ander echt te zien en te horen. 

Dat communiceert: ik hou van je en vind je belangrijk!

—————————-❤————————-